รีวิวหนัง: The Addams Family: การกลับมาอย่างสวยงามของครอบครัวจิตป่วน การกลับมาอีกครั้งของครอบครัวแอดดัมส์สุดคลาสสิก ที่หากใครทันดูเวอร์ชัน Live Action ยุครุ่งเรือง ก็แสดงว่าคุณอยู่ในวัยกร้านโลกแล้ว (ฮา)
อย่างไรก็ตาม แฟรนไชส์หนังการ์ตูนรุ่นคุณปู่เรื่องนี้ ต้องบอกว่าหลัง ๆ ทำมาแล้วค่อนข้างแป้กมากกว่าปัง แล้วก็หายหน้าหายตายาว 20 ปี ก่อนที่ทางค่าย Metro-Goldwyn-Mayer จะปัดฝุ่นโพรเจ็กต์กลับมาในยุคนี้อีกครั้ง โดยมีแผนอย่างน้อยจะได้เห็นเวอร์ชันการ์ตูนแอนิเมชันแน่ ๆ คือปี 2019 และภาคสองในปี 2021
สำหรับการกลับมาของ The Addams Family 2019 นี้แอบน่าสนใจตรงที่ได้ เกรก เทียร์แนน และ คอนราด เวอร์นอน ที่เคยปลุกปั่นความจังไรของบรรดาไส้กรอกใน Sausage Party (2016) มาร่วมกำกับด้วย นั่นทำให้ The Addams Family ในปี 2019 น่าสนใจขึ้นมาโดยเฉพาะบริบทในยุคนี้กับคาแรกเตอร์เดิมที่ดูจะมีอะไรให้เล่นได้เยอะกว่าเดิมมาก รวมทั้งลายเส้นการ์ตูนภาคนี้ก็เลือกถอดแบบมาจากตัวการ์ตูนคอมิกต้นฉบับของ ชาร์ลีส์ แอดดัมส์ ตั้งแต่ยุคที่เริ่มตีพิมพ์ใน The New Yorker เมื่อปี 1938 โน่นเลย เรียกว่ายังคงไว้ซึ่งกลิ่นอายเดิม ๆ ของออริจินัลไว้มาก
แน่นอนว่าหากเทียบคุณภาพด้านโปรดักชันของ The Addams Family กับบรรดาแอนิเมชันค่ายดังค่ายอื่น ๆ หรือแม้แต่การ์ตูนสายผีซอมบี้อย่าง Hotel Transilvania แล้ว อาจไม่ใช่จุดแข็งหรือจุดเด่นที่สุดที่เราจะพูดถึง แต่มันก็ถูกทดแทนด้วยลายเส้นที่เป็นเอกลักษณ์ มุกตลกและอารมณ์ขันที่ร้ายกาจ มีจังหวะจะโคน การเดินเรื่องที่ไหลลื่นดูสนุกไปตลอดทาง รู้สึกว่าตัวละครแต่ละตัวมีอะไรให้อยากติดตามอยู่ตลอด โดยเฉพาะความเฉยชาของ เวนส์เดย์ ที่ส่วนตัวรู้สึกว่าเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์มากจนพยุงการ์ตูนเรื่องนี้ได้ทั้งเรื่องเลย