เตือนเอาไว้!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
คิดไกลๆ
|
 เรื่องอำนาจที่ผ่านมาน่าขำขัน
กระจุกกับกระจายนั้นเป็นไฉน
การผ่อนถ่ายอำนาจเป็นเยี่ยงใด
บทเรียนไซร้มีได้ให้เห็นกัน
ยกตัวอย่างในตอนมหาวิปโยค
ไทยทุกข์โศกอย่างไรคิดไหมนั่น
มาบัดนี้เป็นไฉนอย่างไรกัน
กระจายกับกระจุกนั้นเป็นเยี่ยงใด
มาคราวนี้ชี้ให้เห็นให้ถนัด
ว่าจะงัดวิธีไหนจัดการได้
ทั้งกระจุกกระจายเป็นเยี่ยงใด
ก็ไม่เห็นไทยจะได้ความสุขกัน
นี่ถ้ายังบริหารไม่ดีได้
ทั้งกระจุกกระจายน่าขำขัน
ก็ไม่รู้จะเอาเยี่ยงใดกัน
สุดท้ายนั้นประชาชนต้องเป็นสุขเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
แบบไหนดีล่ะ!
|
 คือจะยึดรูปแบบในรูปไหน
เราคือไทยก็เรื่องปกครองโดยธรรมนั่น
หากจะไม่ยึดรูปแบบแบบนี้กัน
จะยึดแบบใดนั้นดีกว่าเอย
ก็ขอให้คิดกันให้รอบคอบ
มาประกอบการคิดน๊ะเพื่อนเอ๋ย
สิ่งที่มีมาก่อนคงไม่เชย
มาเฉลยให้รู้ซึ่งการณ์ไกล
ก็จะยึดอันใดเป็นที่ตั้ง
หากจะยึดเรื่องธรรมไม่เฉไฉ
ก็ให้ยึดเหมือนเก่าตลอดไป
เพราะว่านี่ประเทศไทยใจธรรมเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
คิดไกลๆ
|
ถ้าไม่คิดแบบไทยจะแบบใด
ที่จะปกครองไทยให้เลิศล้ำ
เพราะนอกเหนือที่จะกล่าวถึงคุณธรรม
ก็ไม่มีหลอกนั้นในชาติใด
ก็จะมีที่ไทยที่เดียวได้
คิดให้ไกลอย่าได้คิดเฉไฉ
คิดอย่างไรคิดอย่างไรได้กำไร
ขาดทุนไซร้าหากใช้ชาติอื่นเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
แก้ไข
|
ก็จะมีที่ไทยที่เดียวได้
คิดให้ไกลอย่าได้คิดเฉไฉ
คิดอย่างไรคิดอย่างไทยได้กำไร
ขาดทุนไซร้าหากใช้ชาติอื่นเอย
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ตรงตรงเลย
|
อันวัดวาอารามก็มากมี
จะคิดรูปแบบใดที่เสมอเหมือน
คิดปกครองแบบธรรมจะรุ่งเรือง
ให้ประเทืองในปัญญาเป็นสากล
ไม่ต้องยึดชาติใดเป็นที่ตั้ง
บทเรียนนั้นให้เห็นทุกแห่งหน
เห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ทุกชาติตน
ไม่เห็นใครบันดาลดลไทยสุขใจ
มาให้คิดถึงความสุขทั้งหลายนั่น
จะมอบนั้นประชาชนได้ไฉน
คิดทุกอย่างความสุขคือประเทศไทย
จะมอบสุขให้ชาติใดให้คิดเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
สวัสดดีครับคุณจู
สบายดีนะครับ คิดถึงครับ มีเวลาจะเข้ามาคุยกันครับ
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ทุกข์นิรันดร์!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
คิดดูน๊ะ!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ทุกข์นิรันดร์!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
|
ไม่รักกัน!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
เอาเข้าไป!
|
ซึ่งก็คงจะมาช่วยกันแก้
ที่มันแย่เพราะไม่มีต้นไม้หนา
อันป่าเขาลำเนาไพรก็โล้นนา
เป็นปัญหาตามมาทุกวี่วัน
มีโรงงานมากมายนำเข้ามา
สร้างปัญหาโลกรัอนให้แปรผัน
คงไม่รู้ว่าพอเพียงเดี้ยงทั่วกัน
เป็นเยี่ยงนี้ก็เท่านั้นพูดไปไย
ถึงพูดไปก็ไร้ซึ่งอำนาจ
ทางเศรษฐกิจต้องผูกขาดนั้นให้ได้
ต้องที่หนึ่งต้องชนะไม่วอดวาย
แต่บ้านเมืองเสียหายไม่รู้กัน
ก็นี่แหละถึงว่าน่าขำขัน
ทุกข์ทุกวันทุกข์เท่านั้นคอยสร้างสรรค์
ให้ทุกข์ล้นไม่พ้นทุกข์ทุกวี่วัน
ทุกข์ทุกข์นั้นเท่าเทียมกันนั้นไหมเอย
ก็ความร้อนนี่ไงทุกข์ไปทั่ว
ทุกครัวเรือนไม่มั่วน๊ะเพื่อนเอ๋ย
ประชาธิปไตยช่วยไม่ได้จริงไหมเอย
เอามาสิมาช่วยเลยความร้อนไง
ประชาธิปไตยกินได้ไหมในประเทศ
ประชาธิปไตยเป็นเหตุนั้นใช่ไหม
ประชาธิปไตยวันนี้ไม่หยุดไง
ประชาธิปไตยให้ไทยสุขไหมให้รู้เอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
บ่น บ่น บ่น
|
น่าอิจฉาออสเตรเลียเป็นยิ่งนัก
เขารู้จักรักษาประเทศได้
ไม่นำความทุกข์ร้อนเข้าเมืองแต่อย่างใด
เลือกสรรไซร้แต่กำไรให้เข้าเมือง
มีทวีปน่าอิจฉาที่ว่านั่น
ออสเตรเลียอเมริกาเหมือนกันที่เป็นเรื่อง
ไม่ใกล้ชิดสนิทชาติใดให้ประเทือง
มีแต่เรื่องความสุขสันต์ทุกวันคืน
แต่หันมาเมืองไทยให้สะอื้น
น่าขมขื่นเวนิสไหมให้สุดฝืน
เคยสงบร่มเย็นไม่หวลคืน
ความขมขื่นเป็นเอกลักษณ์นำชักมา
มาวันนี้รู้แล้วกันใช่ไหม
อันบทเรียนเป็นเยี่ยงใดไม่กังขา
มีธรรมชาติเป็นมิตรหรือศัตรูนา
คิดให้ได้นั้นหนาประชาไทย
ให้หันมาดูแลซึ่งประเทศ
มีแต่เหตุวุ่นวายทั้งหลายได้
หมดสิ้นแล้วความสุขทุกข์ใจกาย
มันขมขื่นวุ่นวายเพราะใครกัน
คงไม่คิดโทษใครกระไรได้
เป็นเวรกรรมของไทยไซร้น๊ะงามขำ
ก่อแต่เวรก่อแต่กรรมกันทุกวัน
สะสมซ้ำยังไม่หยุดยั้งความเจริญ
อยากจะบอกว่าเจริญในทางชั่ว
อันความดีให้รู้ตัวใหัขัดเขิน
ทำไม่ได้กันหรอกหนาไม่เจริญ
ชั่วสิเพลินแสนเพลินดำเนินการ
ถึงวันนี้ก็ยังไม่ยั้งหยุด
ยังจะฉุดให้ไทยต่ำในทุกด้าน
ถึงดีมาต่อเติมเริ่มทำงาน
ก็ไม่สานต่อได้ให้คิดกัน
อันช่องว่างช่องโหว่ทั้งหลายนั้น
ต่างชาติพลันแทรกแซงน่าขำขัน
เห็นชาติอื่นทำต่อไทยก็รู้กัน
จับมือกันหฤหันต์บั่นทอนไทย
ถามจริงจริงรักเมืองไทยกันไหมนั่น
ถามทุกวันตอบกันจะได้ไหม
หรือแค่อยู่กินนอนปี้ขี้กันไป
วันวันไซร้ไม่รักไทยช่างหัวมัน
ก็อยากบอกชาติอื่นใดใครก็รัก
คอยพิทักษ์ชาติเขาให้สุขสันต์
มีก็แต่ชาติไทยไม่รักกัน
คิดไหมนั่นมันคนไทยกันไหมเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
บ่น บ่น บ่น
|
มันเจ็บช้ำระกำใจตรูยิ่งนัก
เหตุเพราะมึนไม่รักกันใช่ไหม
บ้านเมืองนี้ป่นปี้เป็นเพราะใคร
ไม่สำนึกกันหรือไรชาติใครกัน
บ้านเมืองนี้มีใครคอยพิทักษ์
ชี้นำชักความดีให้สุขสันต์
มันก็ยังไม่เห็นดีดีตามกัน
นำแต่ชั่วมาทุกวันสรรค์สร้างเมือง
เห็นชาติอื่นเขารักชาติบ้านเมืองเขา
เอาประโยชน์แต่ชาติเราทำเป็นเรื่อง
ก็เห็นดีเห็นงามตามประเทือง
ปัญญาเฟื่องเดินตามเขลาเป็นเงาตาม
นี่เกิดมาทำไมชาติไทยนี่
แล้วทำงี่ลืมรากเหง้าคอยเฝ้าถาม
เป็นเง้าใครกันนี่ที่เดินตาม
ความชั่วทรามในประเทศไซร้ใคร่ถามเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
พรมไม่สวย!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
ขอเป็นกำลังใจให้คุณจู ที่ต้องการให้เพื่อนพี่น้องคนไทยมีใจเป็นหนึ่งเดียวในการทำความดีเพื่อประเทศชาติของเราครับ...
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ชั่วแข่งดีในไทย
|
สวัสดีค่ะคุณดีสฯ ยังคิดถึง
จะสุดซึ้งหากชี้แนะความดีได้
ว่าเราควรจะเดินไปทิศทางใด
ให้เกิดโภคทรัพย์ไซร้ในไทยแลนด์
ปัจจุบันแข่งขันกันแย่งดี
เรียกศักดิ์ศรีทวีเจ็บปวดแสน
ระหว่างชั่วกับดีในไทยแลนต์
มันคับแค้นทรวงนักไม่รู้จักตาย
คือไม่ยอมแพ้พ่ายในทางชั่ว
ยังเมามัวหวลคืนกลับมาใหม่
เรื่องสุขี สุขีไม่มีใจ
ที่จะทำให้ไซร้กับไทยแลนด์
ก็นี่แหละคือคนสำคัญโลก
ทวงทุกข์โศกให้เกิดขึ้นความแร้นแค้น
ไม่มีความรักไซร้กับดินแดน
มอบความสุขก็จะเค่นเอาความดี
ในใจนี้ไม่เคยคิดเสียสละ
เอาชนะเป็นจุดเด่นในใจนี่
ไม่ยอมแพ้แม้กับคำว่าดี
ชั่วชั่วนี้คือจุดยืนกันหรือไร
ก็จะเอาชนะกันให้จงได้
ดีก็ทำเข้าไประดมใหญ่
จะแข่งชั่วต้องทำดีดีเข้าไป
ให้ดีไซร้ยิ่งใหญ่ชนะเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
เตือนเอาไว้!
|
สนามแข่งชั่วกับดีไซร้
เขาไม่ใช้อาวุธกันหรอกหนา
เขาต้องแข่งกันด้วยทางปัญญา
แก้ปัญหาชาติได้ไทยเจริญ
หากว่าแพ้แต่เอาอาวุธเข้ามาใช้
ก็แพ้ไงให้รู้ไม่สรรเสริญ
เอาความชั่วแข่งดีต้องเจริญ
ในปัญญาใช่อาวุธเมินไม่เหลือดี
มันต้องขับเคี่ยวกันด้วยปัญญา
อันอาวุธไม่มีค่าเสียศักดิ์ศรี
เอาปัญญามาใช้ในปฐพี
ก็จะมีคนสรรเสริญเจริญพร
แต่ถ้าหากลากอาวุธมาประเคนให้
ก็แพ้ไงให้รู้ใช่สั่งสอน
แพ้ตั้งแต่ในมุ้งให้สั่นคลอน
ทำการใดก็แง่นง่อนตะลอนเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
แต่ปางก่อน!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
รอไม่ไหว
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
หนีกรรม!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
เจริญล่ะ!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ไหม?
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ทรงพระเจริญ
|
“ความสามัคคีนั้น อาจหมายความถึงเห็นชอบเห็นพ้องกันโดยไม่แย้งกัน ความจริงงานทุกอย่างหรือการอยู่
เป็นสังคมย่อมต้องมีความขัดแย้งกัน ความคิดต่างกัน ซึ่งไม่เสียหาย แต่อยู่ที่จิตใจของเรา ถ้าเราใช้หลักวิชา
และความปรองดองด้วยการใช้ปัญญา การแย้งต่าง ๆ ย่อมเป็นประโยชน์ หากมีรากฐานของความคิดอย่างเดียวกัน
รากฐานของความคิดนั้นคือ แต่ละคนจะต้องทำให้บ้านเมืองมีความมีความเป็นปึกแผ่น”
พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพรเจ้าอยู่หัว พระราชทานแก่ผู้เข้าเฝ้าฯ มีพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ฯ ๒๙ ตุลาคม ๒๕๑๗
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ทำดีได้ดี
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
เรื่องจริง!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
รับความจริง!
|
อันถิ่นใดมีผู้นำที่คิดชั่ว
ยังเมามัวตัณหาไม่สุขสันต์
อันถิ่นไหนไม่รักสามัคคีกัน
ก็ทุกข์นั้นบรรลัยให้รู้เอย
ไม่ใช่มาพูดให้ทับถม
เรื่องทุกข์ตรมก็เรื่องนี้น๊ะเพื่อนเอ๋ย
ที่ใดทุกข์ก็อย่าบ่นน๊ะเพื่อนเอย
เพราะไม่เคยคิดทดแทนพระคุณกัน
ก็เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ชี้ชัด
เราปกครองโดยธรรมงัดมาสร้างสรรค์
บนแผ่นดินต้องมีไมตรีกัน
จะพ้นทุกข์เคราะห์กรรมคงไม่มี
แต่ว่านี่มาแตกแยกกันนี่
แถมย่ำยีแผ่นดินคอยเสียดสี
ไม่ทดแทนบุญคุณปฐพี
ก็คงชี้เวรกรรมกระหน่ำเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
กระจายทุกข์
|
ขนาดเรื่องในบ้านไทยยังไม่รอด
ยังจะตอดเรื่องต่างชาติน่าขำขัน
ก็นี่ไงไม่รักไทยให้งงงัน
ขยันกันสร้างเรื่องประเทืองปัญญา
แก้ปัญหาในไทยยังไม่ได้
ยังอยากใช้กลยุทธ์สร้างปัญหา
ว่าดูสิว่ามันจะมีปัญญา
แก้ปัญหาระหว่างชาติได้อย่างไร
ก็นี่แหละคือคนไม่ประเสริฐ
ปัญญาเลิศต้องสร้างความสงบได้
ก็สร้างแต่ทุกข์เหมือนตัวก็นี่ไง
ทุกข์คือไส้ทุกขดไซร้ในตัวเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
คงจบน๊ะ!
|
กลยุทธ์กระจายทุกข์ให้กว้างใหญ่
ดูสิไทยจะแก้ได้กันไหมนั่น
ก็จับมือสร้างทุกข์กันทุกวัน
ชาติไหนนั่นไปรวมหัวคิดกับไทย
หากว่ายังไม่หยุดยั้งในความคิด
จะสถิตย์ความชั่วในไทยได้
สิ่งที่เกิดก็คือชาติร่วมมือไง
มันจะได้สาสมซึ่งเคราะห์กรรม
เพราะว่าคบกับใครก็ไม่คิด
หากคบมิตรที่ดีก็งามขำ
คบมิตรชั่วก็ชั่วทุกคืนวัน
ไม่มีหรอกความสขนั้นไม่เคยมี
หากว่ายังไม่หยุดยั้งคิดได้
ก็จะพากันไปนรกสิ
ตกกันไปทั้งหมดทุกกรณ๊
ธรณีนี่นี้เป็นพยานเอย. 
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
สังเคราะห์!
|
คงให้ไทยไปเชื่อมโยงปากีสถาน
บินลาดีนก็เป็นความที่นี่ได้
ก็จะลากปัญหามาที่ไทย
นี่แหละไซร้เพื่อนแท้แย่ตนเอง
นี่แหละคือเจ้ากรรมนายเวรใหม่
ซอมบี้ไซร้กับผีไทยช่างเหมาะเหมง
จับมือกันสร้างปัญหามาละเลง
ผีไทยเองยังลืมซึ่งหลุมไทย
แต่นี่มันดันทุรังหาหลุมใหม่
คือหลุมไทยไม่อยากอยู่แล้วใช่ไหม
จงอยากหาหลุมใหม่ที่เกรียงไกร
ให้ยิ่งใหญ่กว่าหลุมไทยใช่ไหมเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ไปให้พ้น!
|
ปัญหาใครก็แก้ไขข้าไม่เกี่ยว
ข้าอยากอยู่อยากโดดเดี่ยวแล้วตอนนี้
มีเพื่อนแท้แต่ว่าแย่เที่ยวต่อตี
กับชาติโน่นชาตินี้มีแต่กรรม
อยากจะไปหาเรื่องใครเชิญไปสิ
แต่ที่นี่ประเทศไทยเขางามขำ
เขาไม่บ้าไปเที่ยวก่อซึ่งเวรกรรม
มาตอกย้ำเรื่องชั่วให้ตัวเอง
ก็ขอให้ไปดีไปดีเถิด
จะประเสริฐหากไม่พาไทยโฉงเฉง
ทำอะไรก็ให้ทำตามใจเอง
ข้ามิใช่นักเลงข้ามชาติเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
เขารู้ทันกันหมดแล้ว
|
ประเทศไทยของข้าก็บ้าแล้ว
ยังแน่แน่วเอาขี้มาโยนใส่
ให้มันเหม็นไปทั่วโลกโขกสับไง
ให้มันล้มละลายหงายเงินเลย
ยิ่งให้เราไปเต้นแร้งเต้นกานั่น
ก็เข้าขั้นเดินตามเกมส์ตามวิถี
นั่นมิใช่วิถีแห่งความดี
ที่จะชี้ให้เห็นเป็นสัจธรรม
ใครเริ่มเรื่องเดินเกมส์ไปก่อนหน้า
ก็ไปแก้ปัญหาให้เลิศล้ำ
มันเหมือนตอนกัมพูชาอยู่งัน ๆ
เรื่องแบบนี้ให้รู้ทันรู้เกมส์เอย
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ไปให้พ้น!
|
มาเกมส์ไหนเขารู้ทันไปเสียหมด
ปัญญาหดไม่เหลือให้เลิศล้ำ
ไม่ว่าคิดอย่างไรทุกถ้อยคำ
ก็ถลำสร้างศึกลึกเข้าตัว
ประเทศไทยดำรงตนเป็นคนธรรม
ไม่เลิศล้ำต่อตีรู้ดีชั่ว
อันเรื่องชั่วไม่เอาหรอกขอออกตัว
ใครทำชั่วก็ชั่วไปไม่ไยดี
ก็ขอให้ไปดีมีความสุข
อันเรื่องทุกข์เก็บไว้กับตัวนี่
ไม่มีใครอยากใคร่และไยดี
ความป่นปี้เก็บเอาไว้ใช้กับตัวเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ไปให้พ้น!
|
เอาปัญหาศาสนามาสร้างเรื่อง
ไม่ประเทืองปัญญาหรอกจะบอกให้
กลัวว่าคริสต์จะไม่รอดและปลอดภัย
รักษาตัวดีกว่าไซร้ใคร่มาเตือน
ประเทศไทยไม่อยากจะหาเรื่อง
ปัญญาเฟื่่องเรื่องชั่วมันเชือดเฉือน
ไม่อยากมีปัญหาที่มาเยือน
อยากมีเพื่อนที่ดีมีปัญญา
หากมีเพื่อนมีปัญญาแล้วพาเสีย
มันอ่อนเพลียเสียหัวนั้นหนักหนา
ไม่อยากคบกับพวกมีปัญญา
แต่คอยสร้างปัญหาทั่วโลกเอย.
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
คิดดี ทำดี
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
คลิก คลิก คลิก
|
แค่เรื่อง หวยก็ยังแก้ยังไม่ตก ก็หยิบยกเอาบ่อนกาสิโนได้ นี่ปัญญาคิดได้กันอย่างใด แล้ววัดไทยเอาไปไว้ที่ไหนกัน นี่ก็ยังจะมุ่งมั่น ฝ่ายหนึ่งหยุดยั้งทำดีอย่างสร้างสรรค์ กับอีกก็คิดอยู่เหมือนกัน แต่สร้างสรรค์สิ่งใดได้ประโยชน์ไกล ก็ขอให้คิดจูนกันอย่างคลิกคลิก อย่าได้คิดเพียงกระดิกไม่คัดสรรค์ เอาเรื่องที่ดีดีมาคลิกกัน คงสุขสันต์สุขใจได้มั่นคง แต่นี่คลิกแต่ละเรื่องไม่อยากคลิก เพียงกระดิกความคิดก็ลุ่มหลง เอาตัณหามาฝันเฟื่องเรื่องระทม ให้ขื่นขมผสมหวยโยงผูกเข้ากัน มีจุดยืนอันใดเป็นไทยเล่า ที่จะเฝ้าผูกโยงอย่างสร้างสรรค์ ให้ประดิษฐ์คิดค้นประเสริฐพลัน แต่เรื่องดีเท่านั้นคิดอย่างไร หรือว่าคิดเรื่องดีนั้นไม่ออก แต่ว่าเรื่องนอกคอกคิดการใหญ่ ก็คิดได้คิดดีเป็นโล้เป็นพาย จะให้เกิดให้ได้ในไทยแลนด์ ก็ขอให้คิดกันอย่างสร้างสรรค์ ยึดวันไทยเป็นที่มั่นจะสุขแสน คิดอะไรก็คิดรักษาดินแดน ให้สุขแสนหมดเคราะห์กรรมกระนั้นเอย.  
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
แก้ไข
|
ก็ขอให้คิดกันอย่างสร้างสรรค์
ยึดวัดไทยเป็นที่มั่นจะสุขแสน
คิดอะไรก็คิดรักษาดินแดน
ให้สุขแสนหมดเคราะห์กรรมกระนั้นเอย
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
คิดได้ไง!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
คนคิดไกล!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ทำนายให้
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
จดจำได้!
|
ชอบเพลงนี้เพราะปัญหาของประเทศไทยหากย้อนเวลาได้ก็คงจะเริ่มต้น ณ จุดนี้ และนี่คือ สัญญาใจ ที่ประเทศไทยจะต้องฟื้นคืนเวลานั้นกลับมาให้จงได้
สัญญาใจ
วงชาตรี
Bbm
ดนตรี 4 ห้อง..3...
4... ไปหาดใหญ่คราวนั้น ฉันยังจดจำ
คำที่เคยสัญญา ให้ไว้สองเรา
ยามนี้เราไกลกัน ใจฉันยังคอยเฝ้า
ว่าเมื่อไรสองเรา เคล้าเคลียคู่กัน
เฝ้าคร่ำครวญคิดถึง ทุกลมหายใจ
นานอีกสักเท่าไร จะขอรอดู
ถึงแม้โลกมลาย ตายฉันยังคงอยู่
จิตรัญจวนหาคู่ เพียงเธอผู้เดียว
ถ้า เธอเป็น ดั่งเช่นเมฆน้อย
ลอยเลื่อนในท้อง นภา
ฉันจะเป็นฟ้า คุ่มครองผองภัยให้เธอ
สุขเสมอ ทั้งวันและคืน
ใจอยากเอ่ยว่าฉันรักเธอ เท่าฟ้า
เกรงวาจาที่ให้ ไม่ซึ้งใจเธอ
รักของฉันคงมั่น นานวันรักยิ่งล้นเอ่อ
มอบดวงใจให้เธอ ไม่เผลอรักใคร
ดนตรี 8 ห้อง..7...
8... ถ้า เธอเป็น ดั่งเช่นเมฆน้อย
ลอยเลื่อนในท้อง นภา
ฉันจะเป็นฟ้าคุ่มครองผองภัย ให้เธอ
สุขเสมอทั้งวันและคืน
ภาพความหลังยังฝัง ซึ้งใจไม่เลือน
เมฆคอยเป็นเพื่อนใจ ในท้องนภา
เสียงรถไฟสายใต้ มันคล้ายคำบัญชา
อีกไม่นานแล้วหนา ฉันต้องกลับไป
( อีกไม่นานแล้วหนา ฉันต้องกลับไป )
อีกไม่นานแล้วหนา ฉันต้องกลับไป
( อีกไม่นานแล้วหนา ฉันต้องกลับไป )
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
ห้า ห้า ห้า ห้า
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
คิดพิจารณา!
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
คิดไกลไกล
|
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
