ที่สิงคโปร์ วันหนึ่งมีพายุกระโชก กิ่งไม้ ยาวสัก 2-3 วา หักลงบนพื้นถนนพื้นจราจร ประมาณ 10 นาที เจ้าหน้าที่มาเก็บเรียบร้อยในขณะที่ฝนกำลังตก
เย็นวันหนึ่งประมาณ18.00น.ผมยืนอยู่ไกล้อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย วันนั้นพายุกระโชกฝนตกอย่างหนัก มีกิ่งไม้หักลงมาอยู่บนถนนราชดำเนิน ยาวสัก 3 วาเศษ ยานพาหะนะต้องอ้อมช้าๆ รถติดมาก ช่วงนั้นมีการประดับไฟ สีต่างๆแต่ไฟสียังไม่เปิด
มีผู้ชายคนหนึ่งอายุสัก 30 ปี จอดมอไซด์เข้าไปดึงเอาสายไฟ หลอดไฟพวงเบ้อเร่อ ใส่กระจังหน้ารถ แล้วจากไป ก็ปล่อยกิ่งไม้ใหญ่ ทิ้งอยู่อย่างนั้นนานนับชั่วโมง เมื่อฝนซา ผมเห็นว่ารถติดมากเลยเดินขอวานผู้ชาย2-3 คนรวมผมด้วย 4 คนช่วยกัน ลากกิ่งไม้นั้น ขึ้นทิ้งไว้บน ทางเท้า เพื่อให้รถสัญจรผ่านสะดวก
2-3 คนที่ผมวานดูๆก็อิดๆออดๆ แบบธุรไม่ใช่ ทำไปด้วยความขัดไม่ได้
ผมเองรู้สึกมีความสุขเล็กๆ นานราว 5-6ปี แล้ว นึกทีไรก็มีความสุข
แสดงให้เห็นถึง นิสัยคนกรุงเทพฯ(ส่วนใหญ่) ระบบราชการที่ด้อยพัฒนาเชื่องช้า ทุกยุคทุกสมัย
//ช.ผาสุข(อดีตข้าราชการ2กรม2กระทรวงนาน 9 ปี 9เดือน)
